Uchwałą z dnia 5 października 2005 roku (- 5 AZB 27/05 -) V Senat uznał, że nie istnieje spór cywilnoprawny w rozumieniu art. z § 2 ust. 1 nr 3 ArbGG istnieje, jeżeli pracownik żąda od pracodawcy zarejestrowania go na określony czas we właściwym zakładzie ubezpieczeń zdrowotnych. Sądy społeczne nie są odpowiedzialne za taki spór prawny. To, czy spór ma charakter cywilnoprawny, czy publicznoprawny, zależy od charakteru stosunku prawnego, z którego wynika roszczenie. Istotne jest, czy na fakty przedstawione na poparcie skargi mają wpływ zasady prawne prawa cywilnego lub prawa publicznego dla wynikających z nich konsekwencji prawnych. O tym, czy pracodawca ma obowiązek zgłosić pracownika do agencji windykacyjnej, decydują przepisy dotyczące sprawozdawczości w zakresie ubezpieczeń społecznych SGB IV. Nie stoi to w sprzeczności z faktem, że przepisy dotyczące zabezpieczenia społecznego mogą ustanawiać wtórny obowiązek pracodawcy na podstawie art. 242 niemieckiego kodeksu cywilnego (BGB). Treść tego określają przepisy SGB VI. Nie ma konkretnego przepisu prawa pracy, który określałby, kiedy i z jaką treścią należy sporządzić takie sprawozdanie. Sprawozdanie, które pracodawca składa zgodnie z § 28 a ust. 1 do 3 SGB IV należy złożyć w kasie chorych, nie jest to także dokument roboczy w rozumieniu z § 2 ust. 1 nr 3 litera e ArbGG. Zgodnie z § 12 ust. 1 Satz 1 ArbGG besteht im arbeitsgerichtlichen Urteilsverfahren desersten Rechtszugs kein Anspruch der obsiegenden Partei auf Erstattung der Kosten für die Zuziehung eines Prozessbevollmächtigten. Uchwałą z dnia 1 listopada 2004 r. (- 3 AZB 10/04 -) Senat III zdecydował, że przepis ten nie ma zastosowania do kosztów poniesionych przez pozwanego na skutek wezwania przez powoda sądu powszechnego i rozpoznania przez niego sprawy prawnej sporu skierowanego do sądu pracy (§ 12a ust. 1 zdanie 3 ArbGG). Zwrot kosztów następuje zgodnie z § 46 ust. 2 zdanie 1 ArbGG uregulowane w art. 495 i 91 ZPO. Oznacza to, że zwycięski pozwany może żądać zwrotu kosztów poniesionych przed sądem powszechnym, w tym celu zgodnie z art. § 91 Abs. 2 ZPO zawsze obejmuje honoraria prawne i wydatki prawnika. Zwrotowi podlegają pełne koszty poniesione przed sądami powszechnymi. Możliwość zwrotu nie ogranicza się do tzw. „kosztów dodatkowych”, czyli kosztów, które zostały poniesione wyłącznie przed sądem powszechnym. Zgodnie z nową wersją § 12 ust. pojęcie kosztów dodatkowych ma 1 zdanie 3 ArbGG 1979 nie ma już własnego znaczenia. Nie kłóci się to z zasadą jednolitości procedur odsyłania. § 12 a Abs. 1 zdanie 3 ArbGG nie ma na celu regulowania „kosztów dodatkowych”, ale raczej przywrócenie możliwości zwrotu kosztów w przypadku skierowania. Zasada jednolitego postępowania ma skutek w tym sensie, że już uiszczone koszty sądowe są kompensowane z postępowaniem przed sądem, który stał się obecnie odpowiedzialny, a opłaty mogą zostać poniesione tylko raz w przypadku stron uprawnionych po obu stronach.