Prawo pracy

Prawo pracy dzieli się na indywidualne prawo pracy, które zajmuje się stosunkami prawnymi pomiędzy pracodawcami i pracownikami, oraz zbiorowe prawo pracy, które zajmuje się stosunkami prawnymi pomiędzy związkami zawodowymi i radami zakładowymi z jednej strony a organizacjami pracodawców i pracodawcami z drugiej .

Punktem wyjścia w prawie pracy jest umowa o pracę, która zostaje zawarta w drodze porozumienia pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Umowa ta zawierana jest zazwyczaj w formie pisemnej, jednakże nie jest to wymagane w świetle prawa pracy. Centralną postacią prawa pracy jest przede wszystkim pracownik, który cieszy się szczególną ochroną ze względu na swoją osobistą zależność od pracodawcy.

Prawo pracy jest uregulowane w wielu ustawach i ich częściach, w szczególności w art. 611 i nast. Kodeksu cywilnego, KSchG, BUrlG, TzBfG, ArbSchG, BetrVG, TVG. Ponadto wiele praw i obowiązków pracowników i pracodawców wynikających z prawa pracy wynika z porozumień zakładowych pomiędzy pracodawcą a radą zakładową oraz z układów zbiorowych pomiędzy pracodawcami/związkami pracodawców a związkami zawodowymi.

Ponieważ jednak prawo pracy nie jest jednoznacznie uregulowane, a w wielu obszarach prawa pracy nie ma w ogóle żadnych pisemnych regulacji, wiele istotnych zasad prawa pracy wynika z orzeczeń i decyzji sądów.