Prawo o ojcostwie

Prawo ojcostwa jest częścią prawa rodzinnego i obejmuje regulacje regulujące prawne aspekty ojcostwa w Niemczech.

Prawo ojcowskie reguluje w szczególności artykuł 1592 i nast. kodeksu cywilnego (BGB). Szeroko pojęte prawo ojcostwa obejmuje także liczne indywidualne przepisy BGB, które w jakiś sposób wpływają na ojcostwo, jak na przykład przepisy dotyczące władzy rodzicielskiej (§§ 1626 i nast. BGB).

Ojciec dziecka w sensie prawnym nie musi być biologicznym ojcem dziecka. W prawie ojcowskim ojcem dziecka jest co do zasady osoba pozostająca w związku małżeńskim z matką dziecka w chwili jego narodzin, patrz § 1592 nr 1 BGB. Jeżeli dziecko urodziło się poza związkiem małżeńskim, zgodnie z prawem o ojcostwie ojciec uznaje jego ojcostwo – na podstawie publicznego poświadczenia i za zgodą matki – patrz § 1592 nr 2 BGB. Wreszcie ojcostwo można ustalić przed sądem zgodnie z prawem o ojcostwie zgodnie z § 1592 nr 3 BGB.

Jednakże ojcostwo może zostać zakwestionowane na mocy prawa o ojcostwie. W prawie ojcostwa zasadniczo można zakwestionować samego ojca prawnego, matkę i dziecko, a ewentualnie także osobę uważającą się za biologicznego ojca dziecka, por. § 1600 ust. 1 nr 1-4 BGB. Od tego czasu. Od 1 czerwca 2008 r. właściwe organy mają również prawo kwestionować ojcostwo na mocy prawa o ojcostwie, patrz § 1600 ust. 1 nr 5 BGB.