W przypadku połączenia pozwu o udzielenie informacji z wnioskiem zgodnie z ust. § 61 Abs. 2 ArbGG o odszkodowanie w przypadku nieudzielenia informacji w terminie jest bezterminowym wnioskiem o świadczenie wynikające z informacji, złożonym jednocześnie w przypadku przekazania informacji w terminie, zgodnie z decyzją X. Senat z dnia 24 listopada 2004 r. (- 10 AZR 169/04 -) nie zezwala. Nie jest to dopuszczalny pozew etapowy w rozumieniu art § 254 ZPO, a raczej wniosek o świadczenia niedopuszczalny ze względu na brak pewności niezbędnej do umożliwienia egzekucji zgodnie z art. § 253 Abs. 2 nr 2 ZPO. Złożenie pozwu w ten sposób jest niedopuszczalne. Złożenie wniosku o świadczenia w drugim etapie obwarowane jest warunkiem proceduralnym, że pozwany spełni w określonym terminie prawo do informacji. Proceduralne względy ekonomiczne nie przemawiają za dopuszczalnością łączenia obu wniosków. Prowadzi to do niepewności prawnej w dalszym postępowaniu procesowym. Powód mógł wykorzystać informacje, które uznał za niekompletne, jako podstawę do świadczeń drugiego poziomu lub uznać, że odszkodowanie już mu się należy, gdyż informacje nie zostały przekazane prawidłowo. W takim wypadku nie byłoby zupełnie jasne, na jakim etapie znajduje się obecnie proces. Jeżeli sąd apelacyjny wyda częściowy wyrok w przedmiocie prawa do informacji i odszkodowania, ponieważ błędnie przyjmie, że istnieje okres wykluczenia gwarantowany przez postępowanie krok po kroku, sąd apelacyjny może przeprowadzić drugą część postępowania krok po kroku powództwo i wniosek pomocniczy o wpłatę składek minimalnych złożone w przypadku jego niedopuszczalności i albo wydać decyzję, gdy będzie gotowa do wydania decyzji, albo, jeżeli w dalszym ciągu brakuje ustaleń, skierować spór do ponownego rozpoznania. Niedopuszczalnie podzielony przedmiot sporu można połączyć w sądzie apelacyjnym. Jest to uzasadnione zasadą akceleracji panującą w prawie pracy.