5 Ekim 2005 tarihli kararıyla (- 5 AZB 27/05 -) Beşinci Senato, şu anlamda herhangi bir medeni hukuk anlaşmazlığı olmadığına karar verdi: § 2 para. 1 No. 3 ArbGG, çalışanın işverenden kendisini belirli bir süre için sorumlu sağlık sigortası şirketine kaydettirmesini talep etmesi halinde mevcuttur. Bu tür hukuki uyuşmazlıklardan sosyal mahkemeler sorumlu değildir. Bir anlaşmazlığın medeni hukuk veya kamu hukuku niteliğinde olup olmadığı, iddianın türetildiği hukuki ilişkinin niteliğine bağlıdır. İlgili olan, davayı desteklemek için sunulan olguların, bunlardan kaynaklanan hukuki sonuçlar açısından medeni hukuk veya kamu hukukunun hukuki ilkelerinden etkilenip etkilenmediğidir. İşverenin çalışanı tahsilat kurumuna bildirme yükümlülüğünün bulunup bulunmadığı SGB IV’ün sosyal güvenlik raporlama düzenlemelerine göre belirlenir.Bu durum, sosyal güvenlik düzenlemelerinin Bölüm uyarınca işverene ikincil bir yükümlülük getirebileceği gerçeğiyle çelişmez. Alman Medeni Kanunu’nun (BGB) 242’si. Bunun içeriği SGB VI düzenlemeleri ile belirlenir. Bu tür bir bildirimin ne zaman ve hangi içerikle yapılması gerektiğini belirleyen özel bir iş kanunu düzenlemesi bulunmamaktadır. İşverenin Bölüm 28 a Paragrafı uyarınca sunduğu rapor. 1 ila 3 SGB IV sağlık sigortası şirketine ibraz edilmelidir, aynı zamanda bir çalışma kağıdı anlamında da değildir. § 2 para. 1 No. 3 harf e ArbGG. § 12 a paragrafına göre. 1 Cümle 1 ArbGG, ilk derece iş mahkemesi yargılamasında, kazanan taraf, yasal bir temsilci tutma masraflarının geri ödenmesini talep etme hakkına sahip değildir. Üçüncü Senato, 1 Kasım 2004 (- 3 AZB 10/04 -) tarihli kararıyla, bu hükmün, davacının olağan yargı mahkemesine başvurması ve davacının yasal mahkemeye başvurması sonucunda davalı tarafından yapılan masraflar için geçerli olmadığına karar vermiştir. havale edilen iş mahkemesine itiraz edin (Bölüm 12a Paragraf 1 Cümle 3 ArbGG). Masrafların geri ödenmesi Bölüm 46 Para. 2 Cümle 1 ArbGG, Bölüm 495 ve 91 ZPO tarafından düzenlenmiştir. Bu, başarılı davalının, bu amaca uygun olarak olağan mahkeme önünde yapılan masrafların geri ödenmesini talep edebileceği anlamına gelir. § 91 paragraf. 2 ZPO her zaman avukatın yasal ücretlerini ve masraflarını içerir. Olağan mahkemelerde yapılan masrafların tamamı geri ödemeye uygundur. Geri ödeme olanağı, “ek masraflar” olarak adlandırılan masraflarla, yani yalnızca olağan mahkeme önünde yapılan masraflarla sınırlı değildir. § 12 a paragrafının yeni versiyonuna göre, ek maliyet kavramı 1 cümle 3 ArbGG 1979’un artık kendi anlamı yok. Bu, sevk prosedürlerinin tekdüzeliği ilkesine aykırı değildir. § 12 a paragraf. 1 Cümle 3 ArbGG, “ek maliyetleri” düzenlemeyi amaçlamaz, bunun yerine sevk durumunda maliyetleri geri ödeme olanağını yeniden sağlamayı amaçlar. Tek tip prosedür ilkesi, halihazırda ödenmiş olan mahkeme masraflarının artık sorumlu hale gelen mahkeme önündeki işlemlerden mahsup edilmesi ve ücretlerin her iki tarafta yetkili olan taraflar için yalnızca bir kez tahakkuk ettirilmesi açısından bir etkiye sahiptir.